«Σαν ένα απόγευμα προς βράδυ, στη Χαλκίδα, την πόλη όπου ζω, φαντάζομαι το καλοκαίρι που έρχεται. Τις βραδινές βόλτες, δίπλα στη θάλασσα ιδιαίτερα την ώρα της δύσης, όταν δροσίζει, είναι, νομίζω, αυτό που επιθυμώ πιο πολύ για φέτος. Ούτε απέραντο γαλάζιο , ούτε ιριδισμούς του ήλιου στο νερό, ούτε τροπικές καταστάσεις. Βέβαια, μετά την πανδημία, τα πράγματα δεν θα είναι απλά, το ξέρω. Θα τριγυρίζει συχνά η ιδέα του ιού. Θα αναρωτιόμαστε εάν ακόμη βρίσκεται κοντά μας ή εάν, έστω, κρύβεται μέσα στον βυθό» .

Στο «Κ» της Καθημερινής , με άλλους τέσσερις εξαίρετους εικονογράφους. Ευχαριστώ Μάρω Βασιλειάδου .

Δείτε το όλο άρθρο εδώ.