γυράδικα

Βλέπω τα γυράδικα από μακριά, εικόνα γιορτινή μες το σκοτάδι.

Πλησιάζω. Στο μπλε-φυστικί μαγαζί , το ξανθό κεφάλι της πωλήτριας

κινείται νευρικά, προς όλες τις κατευθύνσεις. Το αφεντικό , ένας καθιστός

κρεάτινος όγκος , επιβλέπει: τη ξανθιά-τα κρέατα- τους πελάτες.

Πιο πίσω, στη σούβλα, ένας κάθετος κρεάτινος όγκος , υποβλητικά φωτισμένος,

ξεροψήνεται, γυρνώντας αργά, ασταμάτητα, σχεδόν τελετουργικά, μπροστά στα γουρλωμένα μάτια

των πεινασμένων της πόλης.

 

Είναι φορές που η γιορτή (και η λαιμαργία) μας κάνει να ξεχνάμε τη φρικτή πλευρά των πραγμάτων.