Ένα φορτηγό πλοίο ίσως πλησιάζει , αυτήν την ώρα , στο λιμάνι της.

Θεσσαλονίκη . Μαζί με τα ωραία σουτζουκάκια, τα φαντάσματα, τον φλαμανδικό ουρανό , και τους ανεκδιήγητους τοπικούς  άρχοντες θα προσέθετα και το ωραίο κρύο της πόλης . Και την  ομίχλη  που τώρα θα έχει σκεπάσει τα πάντα . Ως συνήθως.

Μέσα σε παρεμφερές κλίμα, άνθισαν κάποτε αυτά τα τρία εξώφυλλα. Χρωματιστά και πρωτοποριακά, μέσα σε μια, κατά τ’ άλλα , βαριά , φορτωμένη όλο μνήμες , ατμόσφαιρα . Μια ιδιόμορφη  “βυζαντινή ” πρωτοπορία φτιαγμένη αθόρυβα μέσα στο εργαστήριο. Σ ένα τραπέζι που το φωτίζει μια θερμή λάμπα : Κάρολος Τσιζεκ, Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, Γιάννης Παπαράλλης . Κι έξω το  κρύο .