Ο Βασίλης ήταν ένας νέος απ την Αλβανία. Δούλευε απ το πρωί ως το βράδυ στα κτήματα στη νότια Εύβοια. Ζούσε σ’ ένα παράσπιτο μαζί με τον αδερφό του , κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλον. Δούλευε πολύ, σπανίως έβγαινε…

Ξημερώματα Δευτέρας στο αχανές αεροδρόμιο του Τελ-Αβίβ. Shalom! Στην είσοδο του αεροδρομίου σφραγίζουμε τη βίζα μας (ισχύει για 3 μήνες…). Το αεροδρόμιο σαν  διαστημόπλοιο .  Πρώτη εικόνα:  Ένας  υπερορθόδοξος  εβραίος  με όλη την χαρακτηριστική αμφίεση , σ’ ένα περίεργο δίκυκλο…

Τριγυρνούσα το σαββατοκύριακο μες την παρηκμασμένη λουτρόπολη . Κανείς πια δεν ξέρει το ξενοδοχείο «ΡΑΔΙΟΝ» , όλοι πιά αγνοούν το Υδροθεραπευτήριο και τι κρύβεται πίσω από τις παλαιές ταμπέλες ΦΛΟΙΣΒΟΣ και ΓΑΛΗΝΗ. Τη θέση τους πήραν οι καφετέριες όπου σερβίρουν…

Φυλάω τις παλιές BABEΛ μου ως κόρη οφθαλμού , ως κάτι πολύτιμο κι ας μην είναι . Ίσως μια μέρα οι γιοι μου , φανατικοί του Ντόναλντ Ντακ προς το παρόν , να τις ανακαλύψουν ως κειμήλια του προηγούμενου αιώνα…

Ζέστη και γκρι ουρανός , σκόνη απ την Αφρική . Σου κόβεται η ανάσα . Οι 40 και άνω βαθμοί κελσίου σε αποθαρρύνουν τόσο πολύ που κάθεσαι ακίνητος , σαν κέρινο ομοίωμα της μαντάμ Τισό . Ψάχνω τα ατού της…

Βάζω ένα παλιό βινύλιο του ’88. Ακούγοντας το GREEN των REM , διακρίνεις αμέσως την πρωτοτυπία του ήχου τους , δεν θυμίζουν κάτι ιδιαίτερα πολύ , άντε λίγο Byrds λίγο Velvet αλλά μέχρι εκεί, οι επιρροές τους δύσκολα διακρίνονται –…

O Paul McCartney «είναι νεκρός» . Ανακοινώνει ότι αφήνει το συγκρότημα. Ζει σε μια φάρμα κάπου στη Σκωτία. Γίνεται πατέρας και κρύβει το μωρό του στο τζάκετ του. O Paul McCartney είναι πολυοργανίστας . Έχει γενειάδα και φορά ζακάρ πουλόβερ….

Καλοκαίρι με βροχή και ζέστη. Τα νερά στους λάκκους εξατμίζονται πριν καν ολοκληρωθεί η πανοραμίκ κίνηση της κάμερας. Μεγάλα πλάνα ξανά , αληθινή και δήθεν εξωστρέφεια . Το κάδρο ξαναγεμίζει με ανθρώπους και αποκτά μια νέα ισορροπία, αυτή του βιωμένου…

“Voilà l’été” τραγουδούσαν , περίπου τριάντα χρόνια πριν , οι Négresses Vertes (τους θυμάται κανείς;) με μπροστάρη, τότε ακόμα, τον Helno , αυτόν τον «τρελούτσικο» Γάλλο αλήτη με το ευαίσθητο βλέμμα πίσω απ τη θολούρα . Το τραγούδι αυτό, το…

Ο Γιώργος μιλάει ελάχιστα. Λέει τα απαραίτητα. Έχει μια αργή βαθιά φωνή που μας επιτρέπει να την ακούμε σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις. Τις περισσότερες φορές , στις ερωτήσεις μας , απαντάει μόνο κουνώντας το κεφάλι, πότε αποφατικά , πότε καταφατικά…

Πριν δυο καλοκαίρια , το Δεκαπενταύγουστο του 2019, βρέθηκα στο Λονδίνο. Περπάτησα πολύ. Είχα μαζί μου ένα μπλοκ moleskine  και μια φωτογραφική μηχανή.    

  Φορτηγό διασχίζει την οδό Πειραιώς ένα μεσημέρι Ιανουαρίου. «Φορτηγό» 2006 , λάδι σε καμβά .  Από τη σειρά έργων «Σε μια πόλη» , αίθουσα τέχνης Αγκάθι , Δεκέμβριος 06 -Ιανουάριος 07.     

Όλες οι βεβαιότητες του είχαν αποδράσει σταδιακά , μία-μία, απ το παράθυρο . Οδηγούσε τώρα μόνος, μέσα στη λάσπη , στον επαρχιακό δρόμο. Ούτε το ραδιόφωνο έπιανε , ούτε τίποτα. Ούτε μια διαφήμιση κοσμικής ταβέρνας , όπως αυτές που τον…

Η μουσικοί του ’60 μας σώζουν ακόμα . Συγχωρήστε με για αυτό το βαρύγδουπο , αλλά πιστεύω πως το κατορθώνουν αυτό και με το παραπάνω , ιδιαίτερα σε στιγμές κρίσης, όπως αυτή που διανύουμε. Πολλά λεπτά καινούριας ωραίας μουσικής μας…

Ένα φορτηγό πλοίο ίσως πλησιάζει , αυτήν την ώρα , στο λιμάνι της. Θεσσαλονίκη . Μαζί με τα ωραία σουτζουκάκια, τα φαντάσματα, τον φλαμανδικό ουρανό , και τους ανεκδιήγητους τοπικούς  άρχοντες θα προσέθετα και το ωραίο κρύο της πόλης ….

Τους προσπερνάω μες τη βιασύνη μου, ενώ αυτοί πάνε σιγά -σιγά . Tους βλέπω πίσω από μπαλκονόπορτες, αργές σκιές μπροστά στην τηλεόραση. Από το πρωί περιμένουν, το μεσημεριανό φαγητό, το βραδινό δελτίο. Ο κόσμος τους είναι στενός: Aπ’ το κρεβάτι,…

Ήταν πάντα ο «μικρός» . Τον πρότεινε ο Μακάρτνει στον Λέννον, όταν το γκρουπ έψαχνε για κιθαρίστα. Ήταν ένας έφηβος με πυκνά φρύδια , πονηρό χαμόγελο , βαριά λιβερπουλιανή προφορά. Ήξερε να παίζει τέλεια το Rhythm & Blues χιτάκι της…

Ξαναβλέποντας τον αγαπημένο μου » Δρόμο » του Μπαλτίς σκέφτομαι τι είναι αυτό που κάνει αυτόν τον πίνακα , που μοιάζει με «‘ωδή στην προοπτική » , τόσο γοητευτικό στα μάτια μου . Είναι τα , οικεία , γαιώδη χρώματα…

Το φως στο τούνελ της πανδημίας δεν είναι πολύ κοντά . Συμβουλές για να καλλιεργήσουμε ακτινίδια στον κήπο και να απολαμβάνουμε πλούσια παραγωγή . Θα κάνει φέτος Χριστούγεννα η Ευρώπη ; Realize , το καινούργιο κομμάτι απ τους AC/DC ….

  Σουφλί . Νοέμβριος .  Μπλε παγωμένο βράδυ. Το Αποστακτήριο του Αμπελουργικού Συνεταιρισμού ξεχώριζε από μακριά σαν φωτισμένο κουτί .  Ήταν το πρώτο χειμωνιάτικο Σάββατο της χρονιάς. Είχε έρθει για τη γιορτή τσίπουρου . Πήγα να τον δω . Είχα…

  κύμη / εγώ ως ιντιάνα τζόουνς / χωριά στο πράσινο / βαλανιδιές / δεντρόσπιτο / μια τοσκάνη στην εύβοια / (δεν έχω πάει στην τοσκάνη) / ερείπιο όπου μέσα φυτρώνουν συκιές / μπαλκόνι στο αιγαίο / προτομή του γεωργίου…

      Τα προπαρασκευαστικά σχέδια και τα storyboards για έναν εικονογράφο βιβλίων , είναι το πιο ζεστό, αυθόρμητο κομμάτι της διαδικασίας. Είναι και το αγαπημένο μου : όλα όσα έχεις στο κεφάλι σου εκείνην ακριβώς τη στιγμή , βγαίνουν…

Αρχίζοντας μια καινούργια δουλειά, έχεις ήδη δει κάτι , σαν όνειρο. Νιώθεις μια περίεργη χαρά, μια βιαστική χαρά, σαν να ξέρεις, σαν να έχεις ήδη δει το τέλος, σαν να έχεις φανταστεί το σημείο που θέλεις να φτάσεις . Προσπαθείς…

  «Σαν ένα απόγευμα προς βράδυ, στη Χαλκίδα, την πόλη όπου ζω, φαντάζομαι το καλοκαίρι που έρχεται. Τις βραδινές βόλτες, δίπλα στη θάλασσα ιδιαίτερα την ώρα της δύσης, όταν δροσίζει, είναι, νομίζω, αυτό που επιθυμώ πιο πολύ για φέτος. Ούτε…

                                                                                                                          Με βλέπει σαν λεπρό Τις πρώτες μέρες της «Καραντίνας» βγήκα για λίγο έξω, λίγο σαν κυνηγημένος για να μην κολλήσω. Ξαφνικά είδα στο πρωτοσέλιδο μιας τοπικής εφημερίδας τον τίτλο : «Με Βλέπει σαν Λεπρό». Ακριβώς απέναντι μου , σ’…

Τι σημαίνει για μένα Σπίτι Η ζωή μας όλη εκτυλίσσεται κυρίως σε τέσσερις τοίχους. Είναι τα σπίτια που αφήνουμε και αυτά που στο μέλλον θα κατοικίσουμε. Ακόμη κι αν πρόκειται για προσωρινή κατοικία , η ζωή που θα ζήσουμε εκεί…

-Απο που παίρνει το χρώμα της η θάλασσα , μπαμπά; -Απ τον ουρανό. -Κι ο ουρανός; -…………………. Σημαντικά ερωτήματα που περιμένουν απάντηση   ο >oι  θάλασσες και οι ουρανοί είναι απ την εικονογράφηση μου για το βιβλίο «Μελάκ,μόνος» της Αργυρώς…

Kι ύστερα εκεί γύρω στα τέλη Αυγούστου, αρχές Σεπτέμβρη επιστρέφεις στην πόλη. Στην αρχή σου λένε πως σ’ επιθύμησαν, αλλά γρήγορα καταλαβαίνεις πως έτσι μιλάνε στις πόλεις, ειδικά σ’ αυτή την πόλη. «Τι έγινες;” “Που χάθηκες;” Kαι μετά τα λόγια…

the rolling stones     the beatles

συνεχίζεται…

frozen summer κατεψυγμένο καλοκαίρι

Ας υποθέσουμε ότι μόλις ο Edward Hopper τελείωσε το γνωστό έργο του Nighthawks, βγήκε , αργά, ένα ζεστό νεοϋορκέζικο βράδυ του 1942 , να πιεί μια μπύρα στο ίδιο diner( μικρό αμερικάνικο εστιατόριο) που αποτέλεσε και το «σκηνικό» του πίνακα…

Αρχές Μαΐου βρέθηκα στην Κύπρο για την έκθεση μου. Περιπλανήθηκα λίγο στην καινούργια (αλλά και την παλαιά ) Λευκωσία. Όσο το επέτρεπε η ζέστη και οι υποχρεώσεις. Εντύπωση μου έκαναν οι πειθαρχημένοι και εργατικοί κάτοικοί της που δεν το βάζουν…